กฎกระทรวง
ฉบับที่  ๒๘๑  (พ.ศ. ๒๕๕๔) 
ออกตามความในประมวลรัษฎากร
ว่าด้วยการยกเว้นรัษฎากร
-------------------------------

                                     อาศัยอำนาจตามความในมาตรา  ๔  แห่งประมวลรัษฎากร  ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากร  (ฉบับที่  ๒๐)  พ.ศ.  ๒๕๑๓  และมาตรา  ๔๒(๑๗)  แห่งประมวลรัษฎากร
                                     ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากร  (ฉบับที่  ๑๐)  พ.ศ.  ๒๔๙๖  อันเป็นกฎหมายที่มีบทบัญญัติบางประการเกี่ยวกับการจำกัดสิทธิและเสรีภาพของบุคคล  ซึ่งมาตรา  ๒๙  ประกอบกับมาตรา  ๓๓  และมาตรา  ๔๑  ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย  บัญญัติให้กระทำได้โดยอาศัยอำนาจตามบทบัญญัติแห่งกฎหมาย  รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังออกกฎกระทรวงไว้  ดังต่อไปนี้
                                     ให้เพิ่มความต่อไปนี้เป็น  (๘๑)  ของข้อ  ๒  ของกฎกระทรวง  ฉบับที่  ๑๒๖  (พ.ศ.  ๒๕๐๙) ออกตามความในประมวลรัษฎากร  ว่าด้วยการยกเว้นรัษฎากร
                                     “(๘๑)  เงินได้ที่ผู้มีเงินได้เป็นคนพิการที่มีบัตรประจำตัวคนพิการตามกฎหมายว่าด้วยการส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ  ซึ่งเป็นผู้อยู่ในประเทศไทยและมีอายุไม่เกินหกสิบห้าปีบริบูรณ์ในปีภาษีได้รับเฉพาะส่วนที่ไม่เกินหนึ่งแสนเก้าหมื่นบาท  สำหรับปีภาษีนั้น  ทั้งนี้  สำหรับเงินได้พึงประเมินที่ได้รับ
ตั้งแต่วันที่  ๑  มกราคม  พ.ศ.  ๒๕๕๓  เป็นต้นไป  และให้เป็นไปตามหลักเกณฑ์  วิธีการ  และเงื่อนไขที่อธิบดีกำหนด”

กรณ์  จาติกวณิช
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้กฎกระทรวงฉบับนี้ คือ โดยที่รัฐบาลมีนโยบายส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการให้ดีขึ้น และสามารถพึ่งตนเองได้ สมควรกำหนดให้เงินได้ที่ผู้มีเงินได้เป็นคนพิการที่มีบัตรประจำตัวคนพิการตามกฎหมายว่าด้วยการส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ ซึ่งเป็นผู้อยู่ในประเทศไทย และมีอายุไม่เกินหกสิบห้าปีบริบูรณ์ในปีภาษีได้รับเฉพาะส่วนที่ไม่เกินหนึ่งแสนเก้าหมื่นบาทเป็นเงินได้พึงประเมินที่ได้รับยกเว้นไม่ต้องรวมคำนวณเพื่อเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาสำหรับปีภาษีนั้นเพื่อเป็นการบรรเทาภาระภาษีให้แก่คนพิการ อันจะทำให้มีเงินเพื่อใช้ดำรงชีพเพิ่มขึ้น จึงจำเป็นต้องออกกฎกระทรวงนี้

(ร.จ. ฉบับกฤษฎีกา เล่ม ๑๒๘ ตอนที่ ๓๒ ก วันที่ ๙ พฤษภาคม ๒๕๕๔)